۱۴۰۴.۰۹.۳۰
در این مقاله، اهمیت کیفیت و ایمنی آرد به عنوان یکی از مواد غذایی اساسی بررسی شده و استانداردهای ملی ایران مربوط به آردهای گندم، ذرت، جو، برنج و سویا عنوان شده، سپس پارامترهای مورد ارزیابی، حدود مجاز هر یک از آزمون ها مطابق با استانداردهای مربوطه، علل ارزیابی و ضرورت انجام آنها مورد بررسی قرار گرفته است. علاوه بر این، خدماتی که آزمایشگاه مواد غذایی مرجعان خاتم مطابق با سازمان ملی استاندارد و غذا و دارو می تواند ارائه دهد، معرفی شده است.
مقدمه
آرد پودری است که معمولاً از آسیاب کردن منبع نشاسته ای مانند ذرت، برنج، جو و سویا، تهیه می شود و در تهیه انواع نان، شیرینی، کیک، بیسکویت، پاستا و بسیاری از محصولات غذایی دیگر کاربرد دارد.
ایران دارای بیش از ۴۰۰ کارخانه آرد است که از این تعداد، ۳۸۰ کارخانه فعال می باشند. این کارخانه ها می توانند در مجموع حدود ۳۰ میلیون تن آرد در سال تولید کنند. با این حال، مصرف داخلی آرد در کشور حدود ۱۲ میلیون تن در سال برآورد می شود، بنابراین بخش قابل توجهی از ظرفیت تولید، معادل بیش از ۱۸ میلیون تن، بدون استفاده باقی مانده است.
با توجه به موقعیت جغرافیایی ایران و همسایگی با کشورهای وارد کننده عمده آرد نظیر عراق، افغانستان و سوریه، ایران توان و پتانسیل خوبی برای فعالیت در بازارهای منطقه ای این محصول دارد. با این وجود، به دلیل چالش هایی مانند مسائل ارزی و عدم هماهنگی در سیاست گذاری ها، طی سال های اخیر ایران نتوانسته است، سهم قابل توجهی از بازارهای صادراتی را به دست آورد.
اهمیت کیفیت آرد تولیدی
آرد پایه اصلی بسیاری از مواد غذایی مانند نان، ماکارونی و غیره است. از آن جایی که کیفیت آرد تأثیر مستقیمی روی بافت، طعم، حجم و ماندگاری محصول نهایی دارد، بنابراین کنترل کیفیت آرد از مرحله دریافت غله تا فرآوری و بسته بندی آن، از اهمیت بالایی برخوردار است.
در گذشته بخش بزرگی از مصرف آرد به شکل خانگی بوده است اما امروزه عمده مصرف کنندگان آرد، واحدهای صنعتی و مکانیزه مانند کارخانه های بزرگ نان، ماکارونی یا شیرینی پزی هستند. این واحدها برای تولید محصولی با کیفیت و ویژگی های ثابت نیازمند دریافت آردی با مشخصات یکنواخت هستند، زیرا تغییر در ویژگی های آرد می تواند فرآیند تولید را مختل کند. به عنوان مثال، تغییر در میزان پروتئین آرد می تواند روی قدرت جذب آب و قابلیت نگهداری گاز حاصل از تخمیر در خمیر تأثیر بگذارد و در نتیجه باعث شود نان با بافت متراکم تر یا حجیم تر از حد معمول تولید شود. علاوه بر این، تفاوت در میزان رطوبت یا اندازه ذرات آرد می تواند روند مخلوط شدن، ورز دادن یا پخت ماکارونی و کیک را تحت تأثیر قرار دهد و در نهایت کیفیت محصول نهایی را کاهش دهد. بنابراین، ثبات ویژگی های آرد برای واحدهای صنعتی حیاتی است تا محصولی با کیفیت و مشخصات یکسان ارائه شود.
غلات منشأ گیاهی دارند و تحت تأثیر شرایط محیطی قرار می گیرند، بنابراین تغییر در ویژگی های فیزیکوشیمیایی آنها اجتناب ناپذیر است و نمی توان انتظار داشت که همیشه از یک نوع غله، آردی با کیفیت کاملاً یکسان به دست آید. با این حال، با استفاده از دانش تخصصی و انجام کنترل های دقیق آزمایشگاهی، ویژگی های طبیعی آرد به طور مستمر اندازه گیری می شوند تا در صورت بروز هرگونه تغییر، واحدهای تولیدی بتوانند نسبت به اصلاح فرآیند اقدام کنند.
بنابراین تضمین کیفیت مطلوب آرد علاوه بر ویژگی های غله و فرآوری آن به نظارت مستمر آزمایشگاهی نیز بستگی دارد. در همین راستا آزمایش های مختلفی توسط سازمان ملی استاندارد تعیین شده و در آزمایشگاه های تخصصی مواد غذایی روی نمونه های آرد انجام می شود و ویژگی های آن مورد ارزیابی قرار می گیرد.
آزمون های رایج در آردها و بررسی علل اهمیت انجام این آزمون ها
آردهای حاصل از غلات مختلف دارای ویژگی ها مختلف هستند و به همین علت، هر نوع آرد استاندارد خاص و جداگانه ای دارد که مرجعی رسمی برای ارزیابی و کنترل کیفیت آن محسوب می شود، این استانداردها عبارت اند از:
شماره استاندارد ملی آرد گندم: 103
شماره استاندارد ملی آرد برنج: 11136
شماره استاندارد ملی آرد ذرت: 8151
شماره استاندارد ملی آرد سویا: 2357
شماره استاندارد ملی آرد جو: 2337
- ویژگی های ظاهری
بررسی ویژگی های ظاهری آرد نقش مهمی در ارزیابی کیفیت و تشخیص تازگی یا فساد آن دارد. مهم ترین شاخص های ظاهری شامل بو، طعم، رنگ، بافت و نشانه های آلودگی هستند:
- بو
آرد تازه باید دارای بویی طبیعی، مطبوع و دلپذیر باشد. استشمام هرگونه بوی غیرطبیعی مانند کپک زدگی یا ترشیدگی می تواند نشانه ای از کهنه بودن، فساد یا آلودگی آرد باشد.
-
-
- طعم
آرد تازه باید طعم مخصوص به خود را داشته و بدون هر گونه مزه غیر طبیعی مانند تندی یا تلخی باشد.
-
-
- رنگ
رنگ آرد باید طبیعی و متناسب با نوع آن باشد، به عنوان مثال رنگ آردهای بدون سبوس تازه (آرد سفید)، سفید تا کرم روشن است اما آرد کهنه ممکن است رنگی زرد، خاکستری یا مایل به قرمز داشته باشد.
- ویژگی های فیزیکوشیمیایی
آزمون های فیزیکوشیمیایی، مجموعه ای از آزمایش ها هستند که ویژگی های فیزیکی و شیمیایی یک ماده مانند رطوبت، خاکستر، اسیدیته و غیره را بررسی می کنند.
- خاکستر کل و خاکستر غیر محلول در اسید
آزمون خاکستر برای تعیین میزان ناخالصی های غیر آلی مانند پوسته غله، مواد معدنی و در برخی موارد آلاینده های محیطی موجود در آرد انجام می شود. از آن جا که بخش عمده مواد معدنی آرد در سبوس قرار دارد، مقدار خاکستر نمایانگر میزان سبوسی است که پس از آسیاب در آرد باقی مانده است. به عبارت دیگر، این شاخص میزان خلوص آرد و کارآمدی فرآیند جداسازی سبوس (لایه محافظ بیرونی دانه) از آندوسپرم (لایه درونی و مغز دانه) را نشان می دهد.
مقدار خاکستر کل آرد نشان دهنده میزان کل مواد معدنی موجود در آن است و برای تعیین آن، نمونه آرد سوزانده شده و مواد معدنی موجود در خاکستر اندازه گیری می شوند. در روش خاکستر نامحلول در اسید، خاکستر باقی مانده پس از سوزاندن با اسید ترکیب می شود و میزان بخش نامحلول در اسید تعیین می گردد، این شاخص نمایانگر مواد معدنی مقاوم و غیر محلول در اسید است.
حد مجاز خاکستر کل و خاکستر غیر محلول در اسید در انواع آرد مطابق با استاندارد مربوطه آمده است:
- اندازه ذرات
یکی از عوامل کلیدی در تعیین کیفیت آرد، یکنواختی اندازه و شکل ذرات آن است. ذرات آرد باید به منظور بهبود بافت و کیفیت محصول نهایی مانند کیک یا نان که وابسته به فرآیندهایی نظیر جذب آب، یکنواختی خمیر و ... است، تا حد امکان از نظر اندازه و شکل یکسان باشند.
برای سنجش یکنواختی اندازه و شکل ذرات آرد، آزمون دانه بندی با استفاده از الک های استاندارد انجام می شود. در این آزمون، آرد روی الک هایی با اندازه منافذ مشخص، قرار می گیرد و درصد ذراتی که روی الک باقی می مانند (اندازه آن ها بزرگتر از اندازه منافذ است) یا از آن عبور می کنند (اندازه آن ها کوچکتر از اندازه منافذ است) اندازه گیری می شود و بر اساس این داده ها، یکنواختی و توزیع اندازه ذرات آرد مشخص می گردد. در ادامه، اندازه الک ها و درصد عبور (زیر الک) و باقی ماندن (روی الک) آرد بر اساس استاندارد مربوط به هر نوع آرد ارائه شده است:
- اسیدیته و pH
یکی از مهم ترین آزمون ها برای ارزیابی مدت زمان نگهداری آرد (تازگی یا کهنگی آرد)، آزمون اسیدیته (عدد مشخص کننده مقدار اسید در یک ماده) و تعیین pH (عدد مشخص کننده میزان اسیدی یا بازی بودن یک ماده) است، به صورت کلی pH آرد معمولاً در محدوده ۶ تا 5/6 است.
اندازه گیری گیری اسیدیته و pH آرد می تواند به تشخیص مدت زمان نگهداری آرد، احتمال فساد و استفاده از افزودنی ها کمک کند، به این صورت که:
- به طور معمول، هرچه آرد قدیمی تر باشد، pH آن کاهش و اسیدیته آن افزایش می یابد.
- فعالیت میکروارگانیسم ها می تواند منجر به تجزیه کربوهیدرات ها (ترکیباتی شامل قندها و نشاسته که منبع اصلی انرژی هستند) و تولید اسیدهایی مانند اسید لاکتیک شود که نتیجه آن افزایش اسیدیته و کاهش pH است.
- استفاده از افزودنی ها می تواند اسیدیته و pH را تغییر دهد، به عنوان مثال استفاده از سفید کننده pH آرد را کمتر و اسیدیته را بیشتر می کند.
حد مجاز اسیدیته و pH آردهای مختلف مطابق با استانداردهای مربوطه مطابق جدول زیر است:
- فعالیت آنزیمی (عدد افت یا فالینگ نامبر)
آردها به طور طبیعی دارای آنزیم هستند و از آنجایی که مقدار نشاسته در آن ها بالا است، آنزیم آلفا آمیلاز که مسئول تجزیه نشاسته است نیز در آن ها وجود دارد. برخلاف سایر آنزیم های آرد که معمولاً مشکلی ایجاد نمی کنند، مقدار فعالیت آنزیم آلفا آمیلاز می تواند روی ساختار خمیر اثر گذار باشد.
برای بررسی مقدار این آنزیم از عدد افت (Falling Number) استفاده می شود. در این روش، آرد با آب مخلوط شده و حرارت داده می شود تا نشاسته آن نرم و متورم (ژلاتینه) شود، سپس زمان لازم برای این که همزن از بالا به پایین حرکت کند و به داخل مخلوط (ته ظرف) برسد اندازه گیری می شود. به صورت کلی هرچقدر که میزان آنزیم آلفا آمیلاز بیشتر باشد این عمل در مدت زمان کمتری انجام می شود و عدد افت کمتر است، در حالی که هر چقدر مقدار این آنزیم کمتر باشد، این عمل در مدت زمان بیشتری انجام می شود و عدد افت بیشتر است.
عدد افت پایین و فعالیت آنزیمی بالا منجر به کاهش پایداری نشاسته می شود، بنابراین خمیر حاصل از این آرد چسبنده خواهد بود و در صورت پخت نان ممکن است که روی آن سوخته شود اما داخل نان همچنان خمیری باقی بماند. عدد افت بالا و فعالیت آنزیمی کم نیز منجر به افزایش پایداری نشاسته شده و نتیجه نان کم حجم و سفت است.
بنابراین، اندازه گیری عدد افت یک شاخص مهم برای تعیین کیفیت آرد و پیش بینی رفتار آن در فرآیند پخت نان است و به نانوا و تولیدکننده امکان می دهد خمیر با کیفیت و محصول نهایی مطلوبی داشته باشند.
- پروتئین و گلوتن
پروتئین یکی از ترکیبات ارزشمند آرد است و گلوتن نیز یکی از مهم ترین اجزای پروتئینی موجود در آرد محسوب می شود که نقش کلیدی در ساختار، حجم، بافت و کیفیت محصول نهایی مانند نان یا کیک دارد. گلوتن در هنگام اختلاط آرد با آب و ورز دادن، شبکه ای چسبنده، کشسان و انعطاف پذیر ایجاد می کند که می تواند گازهای تولیدی حاصل از تخمیر را در خود نگه دارد و باعث پف کردن و بافت متخلخل نان شود.
بنابراین، در فرآوری نان های حجیم و نیمه حجیم استفاده از آرد با درصد بالای گلوتن ضروری است، زیرا استحکام شبکه گلوتنی نقش مهمی در حفظ ساختار و حجم محصول دارد. در مقابل، برای تولید محصولاتی مانند کیک، به آردی با درصد گلوتن پایین تر نیاز است تا بافت محصول نرم، لطیف و یکنواخت باقی بماند.
حدود مجاز مقدار پروتئین و گلوتن در آردهای مختلف مطابق با استانداردهای ملی ایران در جدول زیر آمده است:
- رطوبت
آزمون رطوبت به منظور بررسی میزان آب موجود در آرد انجام می شود. مقدار رطوبت روی قابلیت فرآوری، ماندگاری و کیفیت نهایی محصول تأثیر مستقیم می گذارد و می تواند زمان پخت، بافت و کیفیت کلی محصول را تعیین کند. به عنوان مثال اگر آرد، رطوبت بیش از حد یا کمتر از حد مناسب داشته باشد، وزن آن تغییر می کند و این موضوع باعث می شود مقدار واقعی آرد مصرفی در فرمولاسیون (دستور تهیه) محصول نهایی مانند نان یا کیک دقیق نباشد، نتیجه این امر، تولید محصولی بیش از حد خشک یا بیش از حد مرطوب خواهد بود. تغییر وزن ناشی از رطوبت، خطای زیادی در میزان مصرف آرد ایجاد کرده و در نهایت باعث عدم یکنواختی کیفیت محصول می شود. مقدار رطوبت از لحاظ ایمنی نیز اهمیت دارد، رطوبت بالا می تواند منجر به رشد میکروارگانیسم ها (موجودات ریز میکروسکوپی) شده و فساد را تسریع کند، بنابراین ماندگاری در حین انبارداری کاهش پیدا می کند.
حد مجاز رطوبت در آرد مطابق با استاندارد هر یک از آردهای نام برده مطابق با جدول زیر است:
- آزمون باقی مانده آفتکش
سموم آفتکش نقش مهمی در جلوگیری از خسارت ناشی از آفات، افزایش بازدهی کشت و تولید محصول بیشتر ایفا می کنند و علاوه بر زمان کشت، در مرحله نگهداری و پس از برداشت نیز از محصولات در برابر آفات انباری و بیماری ها محافظت می کنند. بنابراین با توجه به تهدیدات زیستی دائمی که برای غلات و حبوبات وجود دارد، نیازی دائم به مصرف این سموم است. بنابراین استفاده منطقی و مدیریت شده از آفت کش ها نقش کلیدی در تأمین امنیت غذایی دارد. با این حال، وجود باقی مانده سموم آفت کش بالاتر از حد مجاز در مواد غذایی یکی از نگرانی های مهم سلامت عمومی و محیط زیست است.
باقی ماندن این سموم اغلب به دلیل استفاده غیر اصولی از آن ها است، به عنوان مثال:
- استفاده سم بیشتر از حد توصیه شده
- عدم رعایت دوره کارنس (مدت زمان لازم بین سم پاشی و برداشت محصول)
- استفاده از سموم ممنوعه
- ترکیب هم زمان چند سم
- استفاده از سموم بی کیفیت
- سم پاشی با سم پاش هایی که به درستی تنظیم نشده اند (سم پاش غیر کالیبره)
در فرآیند تولید آرد، معمولاً با حذف لایه بیرونی دانه، بیشتر سمومی که روی سطح غله بودند، حذف می شود، بنابراین می توان گفت که جداسازی پوسته منجر به کاهش باقیمانده سموم در آرد نهایی می گردد. با این حال، باید توجه داشت که در فرآوری لزوماً همه سموم از بین نمی روند و ممکن است انواعی از سموم آفتکش که به درون دانه نفوذ می کنند از بین نروند و در آرد باقی بمانند.
مواجهه مداوم با این سموم ممکن است با عوارضی چون اختلالات کبدی، تضعیف سیستم ایمنی، نازایی، اختلالات عصبی و حتی افزایش احتمال ابتلا به سرطان همراه باشد. بنابراین به منظور تضمین ایمنی محصول برای مصرف کننده، بررسی و اندازه گیری دقیق میزان باقیمانده سموم ضروری است.
آزمایش باقیمانده سموم آفتکش ها در مواد غذایی، بر اساس استاندارد ملی ایران به شماره ۱۳۱۲۰ انجام می شود، در این استاندارد حدود مجاز باقی مانده انواع آفت کش ها در فرآورده های غلات تعیین شده است:
https://standard.inso.gov.ir/Search.aspx?standardnumber=13120&subject=&ics=&year=&course=%d9%87%d9%85%d9%87%20%d8%b1%d8%b4%d8%aa%d9%87%20%d9%87%d8%a7&courseid=0&statusid=1&status=%d9%85%d8%b9%d8%aa%d8%a8%d8%b1&target=
- آزمون مایکوتوکسین ها
غلات و حبوبات در طول فرآیند کاشت تا آسیاب شدن به ویژه در هنگام برداشت، حمل و نقل یا ذخیره سازی، ممکن است تحت شرایطی با رطوبت بالا، دمای گرم و تهویه ضعیف نگهداری شوند، به همین علت احتمال رشد برخی گونه های قارچی مانند آسپرژیلوس (Aspergillus)، پنی سیلیوم (Penicillium) و فوزاریم (Fusarium) افزایش می یابد. این قارچ ها می توانند سموم قارچی (مایکوتوکسین) تولید کنند.
در میان سموم قارچی، آفلاتوکسین ها مخصوصاً نوع B1، اکراتوکسین A، زیرالنون، داکسی نیوالنول و فومونیزین از جمله شایع ترین و خطرناک ترین سموم قارچی موجود در محصولات آردی محسوب می شوند و وجود آن ها در آرد می تواند منجر به مشکلاتی مانند آسیب های کبدی و کلیوی، تضعیف سیستم ایمنی، اختلالات هورمونی و حتی سرطان شود.
از آنجا که مایکوتوکسین ها ترکیباتی مقاوم به حرارت هستند، فرآیندهای حرارتی رایج مانند پخت و پز قادر به غیر فعال سازی کامل آن ها نیستند. بنابراین، اگر آرد آلوده به این سموم باشد، خطر انتقال آن ها به محصول نهایی و در نهایت به مصرف کننده وجود دارد. به همین دلیل، شناسایی و اندازه گیری سموم قارچی در مراحل اولیه تولید آرد از اهمیت حیاتی برخوردار است.
آزمون مایکوتوکسین به عنوان یکی از آزمایش های کلیدی و تخصصی در کنترل کیفیت آرد، نقش مؤثری در تضمین ایمنی محصول نهایی ایفا می کند.
آزمایش سنجش مایکوتوکسین ها (سموم قارچی) در آرد مطابق با استاندارد ملی ایران به شماره ۵۹۲۵ انجام می شود. در این استاندارد، حدود مجاز انواع مایکوتوکسین ها در محصولات غذایی، از جمله آرد، تعیین شده است. رعایت این حدود، به منظور حفظ سلامت مصرف کننده و انطباق با الزامات بهداشتی و تجاری ضروری است.
در جدول زیر، حدود مجاز مهم ترین مایکوتوکسین ها در آرد بر اساس این استاندارد ارائه شده است:
- آزمون فلزات سنگین
آرد ممکن است در مراحل مختلف تولید به فلزات سنگین آلوده شود. یکی از منابع اصلی آلودگی، مواد اولیه هستند، به عنوان مثال این احتمال وجود دارد که فلزات سنگین در دوران رشد غلات، از طریق کودهای شیمیایی، خاک، آب و هوا به فلزات سنگین آلوده شوند. هر چند که آلاینده ها بیشتر در قسمت های بیرونی غلات تجمع می کنند و احتمالاً در فرآیند تولید آرد، با حذف پوسته، این آلودگی کاهش پیدا می کند.
علاوه بر آلودگی مواد اولیه، احتمال آلودگی آرد به به فلزات سنگین در مرحله فرآوری نیز وجود دارد. به عنوان مثال اگر در فرآوری و تولید آرد از دستگاه های فرسوده و قدیمی استفاده شود، این احتمال وجود دارد که فلزات سنگین از این دستگاه ها آزاد شده و وارد آرد شوند.
مصرف آرد آلوده می تواند پیامدهای جدی برای سلامت انسان داشته باشد. فلزات سنگین معمولاً در بدن انسان پایدار و غیرقابل تجزیه اند و در اندام هایی مانند کبد، کلیه، ریه و استخوان تجمع می کنند و عملکرد طبیعی آنها را مختل می سازند. مصرف مواد غذایی آلوده به فلزات سنگین در طولانی مدت می تواند باعث بروز مشکلات جدی مانند اختلالات عصبی، بیماری های کلیوی، آسیب به سیستم ایمنی و حتی سرطان شوند.
بنابراین برای کاهش ریسک آلودگی آرد، کنترل کیفی منظم در کارخانه ها ضروری است. استاندارد ملی ایران به شماره 12968، حدود مجاز فلزات سنگین را در مواد غذایی مشخص کرده است. در جدول زیر، این حدود مجاز بر اساس نوع فلز و ماده غذایی مشخص شده است:
- آزمون های میکروبی
اندازه گیری آلودگی های میکروبی یکی از شاخص های مهم در ارزیابی بهداشت و ایمنی مواد غذایی به شمار می رود. آرد معمولاً به صورت مستقیم از غلات و حبوبات خام تهیه می شود و معمولاً هیچ گونه عملیات حرارتی برای از بین بردن میکروارگانیسم های احتمالی انجام نمی شود. بنابراین، هرگونه آلودگی میکروبی که در مراحل مختلف زنجیره تولید از مزرعه تا آسیاب وارد دانه شده باشد، می تواند به آرد منتقل شود.
دانه ها ممکن است در مرحله پیش از برداشت، در اثر تماس با خاک، کود حیوانی، آب آلوده یا مدفوع حیوانات، آلوده شوند. علاوه بر این، در مراحل پس از برداشت، شرایط نگهداری نامناسب، فعالیت آفات یا استفاده از تجهیزات غیربهداشتی می توانند منجر به افزایش آلودگی میکروبی شوند. در نتیجه، آرد و فرآورده های حاصل از آن ممکن است دارای آلودگی های میکروبی باشند.
با توجه به این موارد، انجام آزمون های میکروبی بر روی غلات و آرد، برای شناسایی و کنترل آلودگی ها، گامی ضروری در راستای تضمین سلامت مصرف کننده و ارتقاء ایمنی غذایی است. در ادامه، حدود مجاز شاخص های میکروبی بر اساس استاندارد شماره 2393 ارائه شده است:
آزمایشگاه مرجعان خاتم، همراه مطمئن شما در آزمون های تخصصی آرد
آزمایشگاه مواد غذایی مرجعان خاتم به عنوان اولین و معتبرترین آزمایشگاه مواد غذایی کشور و دارنده پروانه 17025، با بیش از ۲۳ سال سابقه تخصصی در حوزه کنترل کیفیت مواد غذایی، به عنوان آزمایشگاه همکار سازمان ملی استاندارد و سازمان غذا و دارو، با سه شعبه فعال در ایران (تهران، بندر امام خمینی و خرمشهر) و یک شعبه در خارج از کشور (روسیه) آماده ارائه مشاوره تخصصی، دریافت نمونه و انجام آزمون های استاندارد در حوزه ایمنی و کیفیت مواد غذایی می باشد.
جهت ارتباط با ما می توانید به لینک زیر مراجعه نمایید:
https://marjaangroup.com/contact-us
آزمون های مورد تأیید مرجعان خاتم مطابق با سازمان ملی استاندارد
آزمایشگاه مواد غذایی مرجعان خاتم با مجوز رسمی از سازمان ملی استاندارد ایران، توانایی انجام آزمون های الزامی در فرآیند تأیید و نظارت بر ایمنی و کیفیت آرد را دارد، این آزمون ها در جدول زیر ارائه شده است:
آزمون های مورد تأیید مرجعان خاتم مطابق با سازمان غذا و دارو
آزمایشگاه مواد غذایی مرجعان خاتم با مجوز رسمی از سازمان غذا و دارو، قابلیت انجام آزمون های الزامی در فرایند صدور مجوز بهداشت و نظارت بر ایمنی آرد را نیز دارد، این آزمون ها عبارت اند از: